De lente wil nog niet echt aanbreken dit voorjaar. Na een enkele warme dag was het afgelopen dagen weer behoorlijk winters, met veel sneeuw, hagel en wat nachtvorst.
Afgelopen februari hadden we een van strengste vorstperiodes sinds een jaar of 10. Hier is zo’n 30 cm sneeuw gevallen en is het een week lang elke nacht -12 geweest. De schade viel relatief gezien mee gelukkig. Het voornaamste slachtoffer is mijn Chamaedorea microspadix geweest. Deze is al vaker moeilijk door de winter gekomen, maar heeft nu toch echt de geest gegeven. Het is nog even afwachten of de Manihot grahamii’s in de tuin weer gaan uitlopen. De stammen lijken ver ingevroren, maar hopelijk komen ze uit de wortels terug. Verder zijn de bananen ook volledig afgevroren, maar ook deze zullen uit de wortels wel weer terugkomen. De dikke laag sneeuw heeft er volgens mij voor gezorgd dat de vorst niet ver in de grond is getrokken en zo een planten beschermd, maar het is nog even afwachten of alles ook weer gaat uitlopen.
Aangezien de lente nog niet echt wil aanbreken staat de tuin ook nog grotendeels stil. De koude winter heeft ervoor gezorgd dat een hoop planten er toch wat gehavend bij hangen. Deze zullen zich pas bij warmere temperaturen gaan herstellen. Enkele lichtpuntjes zijn er gelukkig wel, zo staat de Clematis armandii erg mooi in bloei en loopt de Podophyllum ‘Spotty Dotty’ goed uit.
Hopelijk breekt de lente snel echt aan en kan het groeiseizoen van start gaan. Het is lang genoeg koud geweest.